De titel verwijst naar het begin van de dag: het ontbijt! Deze week is de week van het Nationaal schoolontbijt. Veel scholen doen hier aan mee. Zelf heb ik (Joyce) als leerkracht ook jarenlang mee mogen genieten van de ontbijtjes die ‘mijn’ school jaarlijks aangeboden kreeg door de plaatselijke supermarkt die -hoe toepasselijk- ook ‘op de kleintjes lette’.
Het was een gezellige happening. En zo beleefde ik het heel eerlijk ook lang: vooral als gezellig. Pas later leerde ik dat het ook broodnodig is dat het ontbijt veel meer de aandacht krijgt van kinderen en hun ouders. Want naast gezelligheid biedt het ontbijt nog iets anders: brandstof! Nationaal Schoolontbijt
De site van het Nationaal Schoolontbijt beschrijft het als volgt:
Een auto rijdt niet zonder benzine en een telefoon werkt niet met een lege batterij. Dat vinden we heel gewoon. Maar zelf haasten we ons vaak zonder ontbijt de deur uit. Terwijl je lichaam echt een ontbijtje nodig heeft om met energie aan de dag te beginnen. Zeker omdat je lijf het ’s nachts zonder eten heeft moeten doen. Het ontbijt geeft je 10 tot 15% van de energie en voedingsstoffen die je dagelijks binnenkrijgt. Vooral energie uit koolhydraten (zoals in brood en andere graanproducten) is belangrijk om op te starten. Je hersenen hebben namelijk koolhydraten nodig om goed te kunnen functioneren. Zo levert een goed ontbijt de energie voor concentratievermogen op het werk of op school.
Zak chips
En daar was deze juf zich nog minder van bewust toen zij zo’n 28 jaar geleden startte op haar eerste school in Rotterdam West. Wel gaf ik regelmatig mijn ‘boterhammen voor tussen-de-middag’ weg aan leerlingen die zonder lunchpakketje of met een grote zak chips (ja écht waar!) naar school kwamen en die wel moesten ‘overblijven’. Daar ging ik later, in Eindhoven en op andere scholen ook mee door. Vooral uit medelijden: die kinderen mochten toch geen honger hebben. Ook wel vanuit de overtuiging dat een bruine boterham gezonder is dan een zak chips!
Maar de bewustwording dat een ontbijt gewoon superbelangrijk is voor de concentratie en energie om de lessen goed te kunnen volgen kwam pas veel later.
Jong geleerd
Zelf was ik als kind een matig ontbijter. Toch moest ik van mijn moeder in ieder geval ‘iets’ eten: een halve boterham, een beschuit of wat pap. Natuurlijk vond ik dat als kind onbegrijpelijk en vooral ook maar ‘stom’. Echt gezellig verliep dat ontbijt dus meestal niet. Maar…wat heeft mijn moeder het goed gedaan en wat was ze standvastig waar het ging om dat -vaak door mij verfoeide- ontbijtje! Natuurlijk zorgde zij ervoor dat ik, zoals ik nu weet, met goede ‘brandstof’ de schooldag kon starten maar het zorgde er ook voor dat ik- jaren later en inmiddels zelf moeder- mijn eigen meiden ook dwong om in ieder geval een klein ontbijt te nuttigen voor ze richting school vertrokken. Jong geleerd…
Ouderbetrokkenheid
Destijds sprak men nog niet over ‘ouderbetrokkenheid’ en mijn moeder zal haar eigen gedrag ook niet langs die lat gelegd hebben. Dat deed ik zelf, als jonge moeder, ook niet.
Nu ik samen met Martin regelmatig ouders mag informeren over hoe zij zich (nog) meer betrokken kunnen tonen bij het onderwijs aan hun kind ben ik me er echter heel bewust van: zorgen dat je kind goed uitgerust en met een goed ontbijt, goede voeding naar school gaat is een heel belangrijke vorm van ouderbetrokkenheid!
Je kind mét een ontbijt in de maag de deur uit laten gaan is dus al….
Het halve werk!
We lezen graag of u ook een dergelijke ervaring heeft of tips voor ouderbetrokkenheid in de thuissituatie.
